vrijdag, 22 augustus 2003, 17u20

De oorlog tegen Irak: hoe Bush en Blair u voorgelogen hebben

De Amerikaanse president Bush en de Britse premier Blair verliezen snel terrein. Want nu blijkt dat Bush en Blair volk, media en parlement wijsgemaakt hebben dat een oorlog tegen Irak noodzakelijk was. Zij zegden: de Iraakse inlichtingendiensten zitten achter de aanslagen van 11 september. En: Irak kan binnen de 45 minuten een biologische of chemische aanval lanceren. En: Irak is een atoombom aan het maken. Een top 20 van B&B’s grofste leugens.

Thomas Blommaert en Peter Franssen
27-08-2003

- Top -

Zijn er nu massavernietigingswapens in Irak of niet? George Bush en Tony Blair vinden de vraag niet meer relevant. Toch vormden de massavernietigingswapens het voornaamste argument om de oorlog te beginnen.

Vandaag geeft vice-minister van Defensie Paul Wolfowitz toe: "Er waren andere redenen dan de massavernietigingswapens om de oorlog te beginnen."

De man kan het weten. Hij is een van de drijvende krachten achter de fascistische groep Project For a New American Century, PNAC. Al in september 2000 schrijft PNAC: "Al decennialang proberen de Verenigde Staten in het Midden-Oosten een meer permanente rol te spelen. Het conflict met Irak is op zich gerechtvaardigd, maar de noodzaak van een Amerikaanse aanwezigheid in de Golf overstijgt de kwestie Saddam Hoessein." Het gaat dus niet over Saddam Hoessein of over de zogezegde dreiging die van hem uitgaat, het gaat over de Amerikaanse controle over de regio.

1 Vanity Fair, 29 mei 2003 . 2 Boudewijn Deckers, Solidair, 15 april 2003

In september 2002 zegt de Britse premier Blair dat Irak in staat is op 45 minuten tijd een verwoestende biologische of chemische aanval te lanceren. Later neemt president Bush die bewering over. In mei 2003 lekt uit dat het 45 minuten verhaal een compleet verzinsel is van de Britse regering, met name van Alistair Campbell, de nummer twee in Londen.

- Top -

In januari 2003, twee maanden voor het begin van de oorlog, zegt Bush dat Irak uranium probeert te kopen in Afrika en zinnens is een atoombom te maken. Later blijkt het verhaal afkomstig te zijn van één dubieuze bron die over een rijke fantasie beschikt. In juli van dit jaar geven nationaal veiligheidsadviseur Condoleezza Rice en CIA-baas George Tenet toe dat het verhaal verzonnen is. 3

3 Walter Pincus en Mike Allen, The Washington Post, 13 juli 2003

- Top -

Bush komt in januari 2003 op de proppen met een tweede huiveringwekkende story: "Onze inlichtingendiensten vertellen ons dat Saddam probeert zeer krachtige aluminium tubes te kopen die geschikt zijn voor de productie van kernwapens." 4 Dat beweert Bush, goed wetende dat de inlichtingendiensten precies het omgekeerde zeggen. "De tubes maken waarschijnlijk geen deel uit van een atoomprogramma", 5 staat in een rapport van de National Intelligence Estimate, dat al maanden voor Bush’ bewering op zijn tafel ligt. Aan het Internationaal Atoomagentschap verklaart de Iraakse regering dat het de tubes kocht om kleine artillerieraketten maken. Het Atoomagentschap komt tot de conclusie dat die uitleg klopt.

4 www.gainesvillesun.com, 17 juli 2003
5 Paul Sperry, WorldNetDaily.com, 22 juli 2003

- Top -

Charles J. Hanley , Associated Press, 9 augustus 2003

In zijn toespraak tot de Veiligheidsraad zegt Powell ook dat de wapeninspecteurs in het huis van een vooraanstaande wetenschapper in Bagdad documenten gevonden hebben die een "dramatische bevestiging" waren van wat de Amerikaanse inlichtingsdiensten altijd al beweerden: dat Bagdad systematisch belangrijke informatie verborgen hield en wel degelijk bezig is met de aanmaak van massavernietigingswapens.6 "Onzin", zeggen de VN-inspecteurs later. De documenten zijn oud en irrelevant. Het gaat om onschuldig administratief materiaal en materiaal daterend van een mislukt en aan de Uno gemeld programma voor het verrijken van uranium... uit de jaren tachtig.

- Top -

Vice-president Dick Cheney twee weken voor het begin van de oorlog: "We denken dat Saddam Hoessein inderdaad bezig is met de aanmaak van kernwapens." En Powell in zijn befaamde speech voor de VN-Veiligheidsraad: "We hebben geen aanwijzingen dat Saddam Hoessein zijn kernwapenprogramma ooit heeft stopgezet". Nochtans was het hoofd van de wapeninspecteurs Hans Blix toen al zeer sceptisch. Het hoofd van de inspecteurs van het Internationaal Atoomagentschap Mohamed El Baradei: "We hebben geen bewijzen of aanwijzingen gevonden van een heropleving van een kernwapenprogramma."

7 NBC, Meet the Press, 16 maart 2003

- Top -

In zijn toespraak tot de Veiligheidsraad zegt Powell ook: "Onze voorzichtige schatting is dat Irak vandaag tussen de 100 en de 500 ton chemische wapens heeft." De goegemeente moest Powell op zijn woord geloven; er kwam geen sprankeltje bewijs. Vier maanden na het einde van de oorlog is niets van die enorme hoeveelheid gevonden. De inlichtingendienst van het Amerikaanse leger, de DIA, schrijft in een rapport: "Wij hebben geen betrouwbare informatie die er zou op wijzen dat Irak chemische wapens produceert en opslaat."

- Top -

Powell zegt ook dat de 122 mm grote chemische torpedokoppen die de VN-inspecteurs vonden, slechts het topje van de ijsberg zijn. Powell vergat er bij te vertellen dat de torpedokoppen leeg waren en dat ze voor de inspecteurs geen relevante vondst was want, zei Hans Blix, het gaat om "puin uit het verleden", uit de jaren tachtig om precies te zijn.

- Top -

Voor de oorlog zeggen Bush en Blair dat ze er vast van overtuigd zijn dat Irak een bedreiging vormt. Maar... eigenlijk geloven ze dat zelf niet. Op 8 oktober 2002 drukt The London Telegraph uitgeschreven telefoongesprekken af tussen Bush en Blair. De Noord-Ierse premier Trimble noemt het uitlekken daarvan "tien keer erger dan Watergate". Bush zegt tijdens die gesprekken dat de intense speurtocht naar bewijzen tegen Irak niets opgeleverd heeft en dat hij eigenlijk gelooft dat er van Irak geen dreiging uitgaat. In samenhang daarmee discussiëren Bush en Blair over het belang van de Iraakse olie.

- Top -

• Generaal Wesley Clark, voormalig opperbevelhebber van de Navo: "Al de dag van de aanslagen zelf, de 11de september 2001, wilde men Saddam Hoessein linken aan het terrorisme."

• Journalist Russert: "Wie wilde dat doen?"

• Generaal Clark: "Wel, euh, dat kwam vanuit het Witte Huis. Van mensen in en rond het Witte Huis. Op 11 september was ik bij CNN voor een interview. Vlak voor ik op het scherm zou komen, kreeg ik telefoon vanuit het Witte Huis. Die persoon zei me: ‘U moet zeggen dat de twee met elkaar verbonden zijn. U moet zeggen dat dit staatsterrorisme is. U moet de aanslagen linken aan Saddam Hoessein.’ Ik zei: ‘Goed. Ik wil dat wel doen, maar hebt u enig bewijs?’ Ik kreeg geen antwoord. En nu, bijna twee jaar later heb ik nog altijd geen bewijs gezien."

8 NBC, Meet the Press, 15 juni 2003

- Top -

"Deze al-Qaeda-filialen, gevestigd in Bagdad, coördineren de beweging van die mensen, hun geld en bevoorrading," 9 zegt Colin Powell voor de VN-Veiligheidsraad. Onder te verstaan: al-Qaeda heeft mannetjes in Irak, dus werken Irak en al Qaeda samen. Nochtans: de aanslagen van 11 september zijn voorbereid door al-Qaeda-filialen in Hamburg. Werken daarom Duitsland en al-Qaeda samen? Al-Qaeda heeft mannetjes in vermoedelijk ruim 40 landen. Werken al die landen samen met al-Qaeda?

Bruce Morton, CNN, 11 maart 2003

- Top -

Uit de wondere wereld van Paul Wolfowitz: "Ik geloof dat Saddam achter de aanslag van 1995 in Oklahoma zit." Dit geheel onder het motto nu-we–toch-goed-bezig-zijn-kunnen-we-Irak-maar-beter-alles-in–de-schoenen-schuiven. In werkelijkheid is de bomaanslag waarbij 168 mensen stierven, gepleegd door Timothy McVeigh, een rechts-extremistische militant en dus een man uit de politieke familie van Wolfowitz, Bush, Cheney en Rumsfeld.

10 Steve Perry, Published on Wednesday, 30 juli 2003

- Top -

"Voor de oorlog vertelde hij dat de tubes niet voor centrifuges bestemd waren. Na de oorlog, nu hij niks meer te vrezen heeft van het dictatoriale Saddam-regime, vertelt hij nog steeds hetzelfde." Aan het woord is David Allbright, een Amerikaanse wetenschapper en oud-wapeninspecteur. Onderwerp: Mahdi Shukur Obeidi, voor de oorlog in 1991 hoofd van een eenheid die zich bezighield met het verrijken van uranium. Als Saddam weg is, zullen ze wel praten, zegden de Amerikanen voor de oorlog. Dat blijkt weer eens niet het geval. Niemand kan daarvoor een reden bedenken... tenzij de wetenschappers altijd al de waarheid gezegd hebben.

www.gainesvillesun.com, 17 juli 2003

- Top -

"De internationale gemeenschap kan niet langer leven met de Iraakse dreiging." Dat was de teneur in de toespraken van Bush en Blair. De leugen "wij handelen met de steun van de internationale gemeenschap" moest hen de autoriteit geven en het aureool van het grote gelijk. In werkelijkheid zijn Bush en Blair deze oorlog begonnen tegen de wil van de Uno-Veiligheidsraad, tegen de wil van de overweldigende meerderheid van de lidstaten van de Uno, tegen de wil van de wereldopinie. Tijdens en na de oorlog zakte het prestige van de Verenigde Staten in tientallen landen naar een nooit gezien dieptepunt, zo tonen opiniepeilingen aan. De internationale gemeenschap spuwt Bush en Blair uit.

- Top -

Begin 2001 prees Collin Powell in een brief José Mauricio Bustani aan. Bustani was kandidaat voor een vierjarige ambtstermijn als voorzitter van de Organisatie voor de Verhindering van Chemische Wapens (OPCW). In februari 2002 steunde Bustani, intussen bezig aan die ambtstermijn, het kandidaat-lidmaatschap van Irak. De kandidaatstelling betekende dat Irak de deuren opengooide voor inspecties naar chemische wapens. Een mens kan zich afvragen wat het had betekend als naast de VN-inspecteurs en de inspecteurs van het Internationaal Atoomagentschap ook de inspecteurs van de OPCW geen spoor van massavernietigingswapens hadden gevonden. Hoe dan ook, Bustani had op de lange tenen van Uncle Sam getrapt. Twee maanden later ontsloeg de OPCW hem wegens "onbekwaamheid en wanbeheer". Het waren de VS die de fatale stemming organiseerden en lobbyden bij andere lidstaten om Bustani de laan uit te sturen. Bustani is niet de enige. Verscheidene wapeninspecteurs hebben zich de woede van de VS op de hals gehaald omdat ze niet precies zegden en deden wat de VS wilden. De laatste in de rij is Hans Blix himself, de voorzitter van de wapeninspecteurs. De VS verwijten hem een gebrek aan objectiviteit. Wie niet pro-Amerikaans is, is niet objectief ziet u.

Anthont Deutsch, Associated Press, 21 juli 2003

- Top -

Een team van US-Special Forces valt in de nacht van 1 april (!) van dit jaar in Rambo-stijl het ziekenhuis van Masiria binnen. Het bevrijdt de Amerikaanse soldaat Jessica Lynch "uit de handen van haar Iraakse beulen". Jessica lag in het hospitaal nadat de Irakezen haar en haar groep medesoldaten "in een laffe hinderlaag hadden gelokt en hadden beschoten". Die halve wilden hadden Jessica op de koop toe "mishandeld". Reden? Het dappere meisje wou zich niet overgeven en sloeg dan maar een half leger Iraakse schurken met de blote hand knock-out. Jessica’s bevrijding werd gefilmd vanuit zwaarbewapende helikopters. Miljoenen Amerikaanse harten gingen sneller kloppen. Tot de BBC meldde dat Jessica een hersenschudding had, een gebroken arm, een gebroken been en een verstuikte enkel. Van schotwonden geen spoor. De verwondingen waren niet in de strijd opgelopen. Jessica was gewoon betrokken geraakt in een auto-ongeval. Iraakse soldaten hadden haar naar een ziekenhuis gebracht. Daar kreeg ze het beste bed en de beste voeding. Dag en nacht waakte een verpleegster naast haar. De dokters van het Nasiriyah General Hospital zijn zeer verbaasd: "Waarom voerden de Amerikanen hier zo een Rambo-show op? Als ze gewoon aan de deur naar Jessica gevraagd hadden, zouden we ze met veel plezier meegegeven hebben." Wekenlang zijn de Amerikaanse publieke opinie en de media belogen. "Het Amerikaanse ministerie van Defensie wist heel de tijd dat de waarheid anders was, maar hield de lippen stijf op elkaar," zegt de BBC.

S. Faramarzi, Newsweek, 29 april 2003

- Top -

De CIA heeft niet altijd in de pas gelopen van minister van Defensie Rumsfeld. Mensen binnen de CIA zegden al eens: inlichtingenwerk is het vergaren van accurate informatie; wij kunnen niet ingaan op de vraag van sommigen in de regering om informatie te leveren die niet klopt met de feiten. Rumsfeld kon daar niet mee lachen want hij had ‘bewijsstukken’ nodig voor ‘de Iraakse dreiging’. Dus richtte Rumsfeld zijn eigen inlichtingendienst op, het Office of Specials Plans. "Het OSP begon elementen te selecteren die zijn stelling moesten verdedigen. Het weefde die elementen samen tot argumenten die hij dan voorlegde aan de president," vertelt Patrick Lang, voormalig directeur bij de inlichtingendienst van Defensie. "Dat is geen inlichtingenwerk, dat is politieke propaganda", aldus nog Lang.

J. Lobe, IPSnews, 29 mei 2003

- Top -

Voor de oorlog zei Bush dat zijn doel was democratie en vrijheid te brengen in Irak. Vandaag is Irak een kolonie. De Amerikanen hebben er een regering van collaborateurs geïnstalleerd die geen voet kunnen verzetten zonder het fiat van de koloniale gouverneur Paul Bremer. In die regering zit een minister van Energie, die geen bevoegdheid heeft... over de olie! De Amerikanen zouden beter eerst voor eigen deur vagen. In het Witte Huis zit een president die niet verkozen is. De VS zijn het land waar het kleinste percentage burgers gaat stemmen. In de VS worden verkiezingen letterlijk gekocht – Bush heeft voor de presidentsverkiezingen van volgend jaar al 35 miljoen dollar (1,4 miljard oude frank!) gekregen van de rijkste patroons.In de VS zitten 2,1 miljoen mensen in de gevangenis – de hoogste populatie ter wereld. Op 25 jaar zijn er 700 mensen geëxecuteerd, ook kinderen en mentaal gehandicapten. 35 miljoen Amerikanen leven onder de armoededrempel. De VS zijn naast Somalië het enige land ter wereld dat de Uno-Conventie voor de Rechten van het Kind niet ondertekend heeft. Democratie? Vrijheid?

Greg Palast, The best democracy money can buy, Pluto Press New York 2002, blz. 84-85
www.opensecrets.org/pressreleases/PresFR2Q.asp, 16 juli 2003 .
Michael Parenti, Zwarthemden en roden, EPO Antwerpen 2001, blz. 116 .
Michael Moore, Stupid white men, HarperCollins New York 2001, blz. 206.

- Top -