Met de toenemende druk op president Obama om 28 geheime pagina's vrij te geven uit een rapport dat door het Congres in 2002 werd opgesteld, ontstaat een nieuwe status quo tussen de officiële lezing over 9/11 en de gereconstrueerde werkelijkheid van wetenschappers na jaren van onafhankelijk onderzoek.
Rep. Thomas Massie speaks at Press Conf. about the 28 pages
(deze video maakt geen deel uit van oorspronkelijke artikel)
Groeiende steun voor openbaarmaking van verwijzingen in 9/11 rapport naar betrokkenheid Saoedie-Arabië
Dertien jaar na de aanslagen op 9/11 is de mate van Saoedische betrokkenheid bij de dood van bijna 3000 mensen nog steeds onduidelijk – maar volgens leden van het Congres en de families van de slachtoffers wordt, sinds de publicatie van een senaatsonderzoek (2002) naar de verwikkelingen, informatie hierover geheim gehouden.
Voorafgaand aan de publicatie van het uiteindelijke rapport van de 9/11 Onderzoekscommissie zijn 28 pagina's door de regering Bush geclassificeerd in naam van nationale veiligheid.
Ondanks speculaties, beschuldigingen en ontkenningen rond deze pagina's in de laatste tien jaar, is na december 2013 de roep om declassificering gestadig toegenomen, toen leden van het Huis van Afgevaardigden, Walter Jones en Stephen Lynch, Resolutie 428 indienden, een document van twee bladzijden waarin president Obama wordt verzocht om de 28 geheime pagina's vrij te geven aan het publiek. Negen andere afgevaardigden uit beide partijen hebben de resolutie gesteund.
In april stuurden Jones en Lynch een brief aan Obama waarin hun verzoek om openbaarmaking werd herhaald. Op 11 september 2014 plannen zij een persconferentie met families van slachtoffers om de kwestie extra onder de aandacht te brengen. Verschillende familieleden gooiden olie op het vuur door tegenover de media te verklaren dat Obama hen eerder beloofd heeft om het materiaal vrij te geven.
De 28 pagina's staan voor deel vier van het raport, een sectie getiteld "Vinding, Discussie en Verslag Betreffende Gevoelige Nationale Veiligheidskwesties." Van de pagina's wordt alom aangenomen dat ze betrokkenheid impliceren van Saoedische officials of de ondersteuning beschrijven van Saoedische inlichtingen- en veiligheidsdiensten voor de kapers, waarvan 15 afkomstig waren uit Saoedi-Arabië.
Aan de ene kant is het mogelijk dat dit soort van connecties de suggestie wekt van, zoals aangegeven in een CIA memorandum: 'onbetwistbaar bewijs van steun voor deze terroristen [--------],'" stelt een inleidend commentaar in de sectie. "Aan de andere kant is het ook mogelijk dat verder onderzoek van deze beschuldigingen legitieme en onschuldige verklaringen voor de associaties aan het licht brengen.
Voormalig senator Bob Graham van Florida, die vice-voorzitter was van het gezamenlijke onderzoek (Senaat/Huis) nam afstand van deze dubbelzinnigheid en stelde tegenover VICE News dat deze toevoegingen een "cover up" zijn.
"Dit zeg ik sinds het begin van de geheimhouding van de 28 pagina's," merkte hij op. "Het is steeds onbegrijpelijker geworden hoe twee regeringen het Amerikaanse volk de informatie hebben kunnen onthouden die hen beter had doen begrijpen wat er op 9/11 is gebeurd."
Graham zei dat de 28 pagina's de financiering van de aanvallen beschrijven.
"Volg het geld," zei hij. "Dat zal ook andere belangrijke aspecten van 9/11 verhelderen."
Ondanks dat Graham niet verder in detail kon gaan, was hij vrij open in een beëdigde verklaring ingediend in 2012 als onderdeel van een rechtszaak door families van 9/11 slachtoffers tegen de Saoedische regering.
"Ik ben ervan overtuigd dat er een directe link was tussen tenminste sommige van de terroristen die de 11 september aanvallen hebben uitgevoerd en de regering van Saoedi-Arabië," vertelde Graham tijdens de rechtszitting.
Het Saoedische koninkrijk heeft betrokkenheid in de aanslagen altijd ontkend.
"De gedachte dat de Saoedische regering 9/11 heeft gefinancieerd, georganiseerd of er zelfs van wist is kwaadaardig en uiterst leugenachtig," zei prins Bandar bin Sultan in 2003. Hij is lid van de Koninklijke familie en was Amerikaans ambassadeur in de VS van 1983 tot 2005. "Er is iets mis met de fundamentele logica van degenen die deze valse beschuldigingen verspreiden. Al Qaeda is een sekte die uit is op de vernietiging van Saoedi-Arabië en ook van de Verenigde Staten. Met welke logica steunen wij een sekte die uit is op onze vernietiging?"
In die periode riepen vooraanstaande Saoedische functionarissen, naar men zegt, op tot het declassificeren van de pagina's om ze in handen te krijgen en de beschuldigingen te kunnen weerleggen, maar de regering Bush weigerde dat. Een brief ondertekend door 46 senatoren met het verzoek aan president Bush om de 28 pagina's vrij te geven werd eveneens afgewezen.
Ik geloof dat als een natie is aangevallen door een buitenlandse entiteit, de mensen die geliefden zijn verloren, evenals het Amerikaanse volk, het recht hebben om te weten wie bij deze aanval was betrokken.
(Afgevaardigde Walter Jones)
Walter Jones vertelde VICE News dat hij de geclassificeerde pagina's twee jaar geleden heeft besproken met Graham en besloot om ze zelf te bekijken.
Eerst moest hij toestemming krijgen van het House Intelligence Committee, die dergelijke verzoeken keurt. Eenmaal goedgekeurd werd Jones naar een geluidsdichte kamer geleid waar een official hem in de gaten hield om te voorkomen dat hij aantekeningen zou maken.
"Ik zeg je, de 28 pagina's zullen de vorige regering in verlegenheid brengen,"zei Jones, ondanks zijn verbod op het geven van details. "We leven in een wereld met bepaalde leiders in bepaalde landen waarvan mensen hun reacties vrezen. Ik zie dat anders."
De pagina's kunnen aantonen dat de Bush regering al die tijd heeft geweten dat Saoedi-Arabië nauw was betrokken bij de aanvallen, die het fundament vormden voor meer dan een decennium van agressieve buitenlandse politiek, inclusief de verkeerd geleide invasie van Irak.
Thomas Massie
"Mogelijk probeerde de vorige regering zichzelf en bondgenoten te beschermen tegen afgang of aansprakelijkheid," vertelde afgevaardigde Thomas Massie, één van de ondersteuners van de resolutie. "Maar de huidige regering moet worden gevraagd, op de man af, welke voordelen de president heeft in de geheimhouding van deze pagina's.
Massie werd ook toegang tot het materiaal toegestaan en toonde zich geschokt over wat hij las.
"Ik denk dat dit de publieke opinie over ons buitenlandse beleid in het Midden Oosten opnieuw vorm zal geven," vertelde hij. "Ik voel dat Amerika een compleet beeld nodig heeft van wat 9/11 mogelijk heeft gemaakt, terwijl het voorkomen van een volgend 9/11 wordt misbruikt als rechtvaardiging voor betrokkenheid in meer oorlogen in het Midden-Oosten."
Saoedi-Arabië had lange tijd grote politieke invloed in de Amerikaanse politiek dankzij zijn reuzachtige aanwezigheid als olie-exporteur. Na de Tweede Wereldoorlog ging de VS tactisch akkoord met het verzekeren van regionale veiligheid in ruil voor een stabiele aanvoer van Saoedische ruwe olie voor de wereldmarkt. Ondanks tijdelijke spanningen, vooral tijdens de oliecrisis in 1973, bleef de relatie tussen de twee landen hartelijk. In de weken na 9/11 gaf koning Abdullah 9 miljoen vaten olie (één vat – barrel – staat gelijk aan 158,99 liter) vrij aan de VS.
Koning Abdullah bin Abdul Aziz al-Saud en George W. Bush
Van de koninklijke familie wordt eveneens aangenomen de olierijkdom te hebben aangewend om Osama bin Laden voor enkele honderden miljoenen dollars af te kopen om al Qaeda aanvallen in het het Saoedische koninkrijk te voorkomen.
Prins Bandar is langdurig achtervolgd met de beschuldiging dat hij achterhield wat hij over het 9/11 plot weet. Bandar was vooral betrokken bij de familie Bush in zijn periode als ambassadeur gedurende de twee ambtsperiodes van Bush – tot het punt waarbij naar hem werd verwezen als “Bandar Bush.” Bandar diende tussen 2012 en 2014 als hoofd van de Saoedi-Arabische inlichtingen- en veiligheidsdienst.
Prins Bandar
Twee dagen na 9/11 deed Bandar met succes een beroep op het Witte Huis om tientallen Saoedische families uit de VS te evacueren, inclusief leden van Osama bin Laden's familie. Volgens de journalisten Anthony Summers en Robbyn Swan, sprak Bandar die avond af met zijn oude vriend Bush. De twee rookten sigaren op een balkon van het Witte Huis waar ze kletsten met Vice-president Cheney en Condoleeza Rice, op dat moment Nationaal Veiligheids Adviseur.
De snelle evacuatie van familieleden van bin Laden en andere Saoedische landgenoten weerspiegelden de speciale relatie tussen de regeringen in Riad en DC.
De geclassificeerde pagina's worden geacht meer details te bevatten over wat bekend is gemaakt over twee Saoedische onderdanen, Omar al-Bayoumi en Osama Bassnan. Bayoumi is bekend voor contacten aan de Amerikaanse westkust met twee van de 9/11 kapers, Khalid al-Mihdhar en Nawaf al-Hazmi. Bassnan was een goede bekende van Bayoumi. Delen van het raport over de twee mannen die voor het publiek wel beschikbaar zijn, zijn zwaar gekuist maar geen onderdeel van het declassificatie-verzoek. Jones en Massie hebben buiten de 28 pagina's geen ander geheim materiaal onder ogen gekregen.
"Ik geloof dat belangrijke en uitgebreide aanpassingen hebben plaatsgevonden in de overige 800 pagina's, maar voor mij ligt het startpunt voor het oplichten van de sluier bij de 28 pagina's," zei Graham.
Een artikel in de New York Times uit 2003 meldde dat bronnen die pagina's uit het geheime onderzoek hebben gelezen zeggen dat zij vermoeden dat Bayoumi en Bassnan samenwerkten met de Saoedische inlichtingendienst. Graham heeft gezegd dat hij overtuigd is dat Bayoumi "agent was van de regering van Saoedi-Arabië."
De burger-luchtvaart autoriteit van Saoedi-Arabië had Bayoumi in dienst als aannemer in San Diego, met een Saoedische official die zijn inkomen autoriseert. Maar de Times meldde dat Congresmedewerkers geloven dat Bayoumi daar nooit heeft gewerkt. Zij merkten op dat zijn compensatie toenam nadat hij met twee kapers contact legde. Mihdhar en Hazmi verbleven met Bayoumi in San Diego in begin 2000.
President Bush en Prince Bandar bin Sultan - Photo via Vice News
Ook schijnt Prins Bandar's vrouw, prinses Haifa, een serie betalingen aan Bassnan te hebben verstrekt die eind jaren negentig begonnen. Saoedische functionarissen houden vol dat deze waren bedoeld als hulp om zijn zieke vrouw te ondersteunen. Zij ontkenden met klem dat dit geld voor financiering van terrorisme was bedoeld. De 9/11 Commissie concludeerde later dat, "in tegenstelling tot veelvuldig gepubliceerde beschuldigingen, wij geen bewijs hebben gevonden dat Hazmi of Mihdhar geld ontvingen van een andere Saoedische burger, Osama Bassnan."
Bayoumi en Bassnan verlieten de VS en zijn nooit in verband gebracht met de aanvallen. De FBI kon niet achterhalen of de twee mannen wisten dat de twee kapers terroristen waren. Functionarissen van justitie vertelden de Times dat zij veronderstelden dat het (Joint Inquiry) rapport het risico liep dat de link tussen de daad van tereur (9/11) en Saoedische functionarissen zou worden overdreven.
Tijdens het lezen van dit spul was ik verbaasd dat ik het spul al kende.
De regering Bush zei dat het vrijgeven van de aangepaste informatie de nationale veiligheid in gevaar zou brengen. Er zouden onvoorziene onthullingen kunnen komen – of, zoals in het verslag opgemerkt, onkundige verklaringen voor de in de sectie besproken beschuldigingen. Toch lijkt de in de geheime pagina's veronderstelde kennis al zo bekend dat de deskundigen die door VICE News zijn benaderd, het materiaal informeel met elkaar bespraken.
"We leven in een wereld waar mensen leuren met een overvloed aan idiote samenzweringstheorieën," zegt Jeffrey Bale, een professor aan het Monterey Institute of International Studies, gespecialiseerd in terrorisme en het Midden-Oosten. "Maar hier hebben we mogelijk echt bewijs van heimelijk steun die door Saoedische functionarissen aan sommige van de kapers is verstrekt – informatie die feitelijk door de Bush regering verborgen is gehouden.
Thomas Kean en Lee Hammilton roepen op tot vrijgeven info
Voormalig gouverneur van New Jersey, Thomas Kean, en voormalig afgevaardigde van het Huis, Lee Hamilton, die beiden de 9/11 Commissie voorzaten en het onderzoek (de Joint Inquiry) volgden, zeiden onlangs dat het materiaal moet worden vrijgegeven.
"Ik schaam me dat het niet is vrijgegeven," zei Hamilton, in gesprek met Kean tijdens een evenement de afgelopen maand naar aanleiding van de tiende verjaardag van het afgeronde onderzoeksrapport van de 9/11 Commissie – waarvan de tekst vermeldt, "we hebben geen bewijs gevonden dat de Saoedische regering als instituut, noch belangrijke individuele Saoedische functionarissen, de organisatie financierden. (deze conclusie sluit niet de kans uit dat goede doelen met aanzienlijke steun van de Saoedische regering fondsen naar al Qaeda hebben omgeleid.)"
"Tijdens het lezen van dit spul was ik verbaasd dat ik het spul al kende," voegde Kean toe, verwijzend naar de geheime informatie die hij zag in de commissie. Hij vertelde hoe hij zich omdraaide naar de FBI agent die hem in de gaten hield terwijl hij het materiaal las en opmerkte, "Ik wist dit al," waarop de agent antwoordde, "Ja, maar je wist niet dat het waar was."
"Dat is geen reden voor geheimhouding," vertelde Kean zijn publiek.
Hoewel president Obama, die senator was uit de staat Illinois op het moment van de aanvallen, geen persoonlijke schade tegemoet hoeft te zien na het vrijgeven van de informatie, zal het de diplomatie in het Midden-Oosten ongetwijfeld compliceren op een moment dat de regio moet dealen met meerdere crisis die de verhoudingen tussen de VS en Saoedi-Arabië al zwaar onder druk zetten.
Obama, die zich toevallig bevindt midden in een strijd over geheimhoudingen, zou ook kunnen vrezen dat het vrijgeven van de informatie voor een volgende president de deur openzet om met hem hetzelfde te doen. Op dinsdag, veroorzaakte de voorzitter van het Senate Intelligence Committee, Dianne Feinstein, flinke krantenkoppen na bekritisering van het Witte Huis voor pogingen tot het "elimineren van belangrijke verdachte feiten" uit de studie naar het detentie en ondervragingsprogramma van de CIA.
"Je hebt een Witte Huis dat geen schadelijke informatie wil vrijgeven van een vorige regering, waarmee een precedent kan worden geschapen," zegt Stuart Gottlieb, professor International Affairs aan Columbia University. Hij diende als hooggeplaatst adviseur buitenlandse politiek voor Chuck Schumer (senator New York) ten tijde van 9/11. "Dan is er het probleem van mogelijke beschadiging van lopende relaties met nauwe bondgenoten. Spanningen op dit punt zijn zoals je zou verwachten aanwezig."
"Op het menselijk vlak zijn er de families van 9/11 slachtoffers die begrijpelijk openbaarheid willen en zoveel mogelijk informatie over wat er op die dag gebeurd is," voegt hij toe.
Gegeven Obama's staat van dienst op het vlak van voortzetting van de nationale veiligheidspolitiek uit het Bush tijdperk, heeft hij weinig toeschietelijkheid getoond bij het declassificeen van het senaatsrapport, ondanks zijn beloften aan nabestaanden van 9/11.
"Ik kan sommige van de overwegingen begrijpen waarom de regering Bush de waarheid heeft verdoezeld door geheimhouding van het rapport," zegt Graham. "Maar ik heb geen redelijke verklaring waarom president Obama, die voor een belangrijk deel campagne voerde op basis van de misdragingen van de regering Bush, voor, tijdens en na 9/11, en die zoals gezegd aan sommige van de mannen, vrouwen en kinderen van de slachtoffers heeft verteld dat hij de 28 pagina's zou vrijgeven, dat niet gedaan heeft."
Het Witte Huis heeft niet op de vragen van VICE News gereageerd.
Wat Jones betreft, hij houdt vol dat openbaarmaking geen Amerikaanse levens in gevaar zal brengen.
"Als het een kwestie was van nationale veiligheid, zou ik het direct zeggen," zei hij. Hij begrijpt niet waarom de regering Obama "de families geen rust" geeft, zoals hij stelt, door het openbaar maken van het materiaal. "Ik geloof dat als een natie is aangevallen door een buitenlandse entiteit, de mensen die geliefden zijn verloren, evenals het Amerikaanse volk, het recht hebben om te weten wie bij deze aanval was betrokken."
"Als dit iemand op de tenen trapt, dan spijt me dat," voegde hij toe. "Een land dat de waarheid probeert achter te houden zal uiteindelijk falen."
Obama beslist binnen 60 dagen over declassificeren van 9/11 documenten (28 pages), zegt senator Bob Graham - FoxNews
Important critical review of the "28 pages" by the Corbett Report
President Obama zal binnen 60 dagen een beslissing nemen over het declassificeren van 28 pagina's van geheime documenten die zouden aantonen dat er een verband bestaat tussen 9/11 en medeplichtigheid door Saoedi-Arabië.
Regeringen van Bush en Obama hebben beiden geweigerd om de documenten openbaar te maken. Obama is, voorafgaand aan een presidentiële trip naar Saoedi-Arabië, onder nieuwe druk komen te staan om de documenten vrij te geven.
Saoedi-Arabië dreigt VS bij aanname van wet die het koninkrijk medeverantwoordelijk maakt voor 9/11
Source: The New York Times
Saudi Arabië dreigt VS om voor 750 miljard dollar aan Amerikaanse activa te verkopen als zijn rol in de aanvallen van 11 september 2001 wordt onthuld.
De regering Obama heeft in het congres gelobbyd om een wetsvoorstel tegen te houden waarbij de Saoedische regering verantwoordelijk kan worden gehouden voor enige rol bij de aanslagen. Functionarissen hebben senatoren gewaarschuwd voor diplomatieke en economische gevolgen van de wetgeving.
De sinds 2002 hoog geclassificeerde '28 Pages' zijn vrijgegeven
De vrijgegeven pagina's maken deel uit van een onderzoek door het Amerikaanse Congres in 2002. Ze bevatten een aantal verdachtmakingen en aanwijzingen voor betrokkenheid van agenten en meer hooggeplaatste overheidsfunctionarissen Saoedi-Arabië. Bewijs voor directe regeringsbetrokkenheid van Saoedi-Arabië lijkt vooralsnog niet aanwezig.
NIET WERELDSCHOKKEND
Al moeten de details nog worden bestudeerd, de betekenis van deze informatie, waarover door senatoren die jarenlang de vrijgave bepleitten dramatische uitspraken zijn gedaan, lijkt beperkt. Zolang geen van de informatie een bedreiging vormt voor de handelwijze van hooggeplaatste functionarissen binnen de Amerikaanse overheid, zal waarheidsvinding vanaf officiële zijde geen stap dichterbij komen. De feiten die over 9/11 door wetenschappers en andere deskundigen sinds 2001 boven water zijn gehaald, sluiten de mogelijkheid van een uitvoering zonder medeweten en betrokkenheid van onderdelen binnen de Amerikaanse overheid volstrekt uit.
Positief is wel dat het spin-effect van 'explosieve informatie' waarover slechts te speculeren viel, nu is uitgewerkt.
DAGBLAD TROUW toont zich al jarenlang een uiterst autoriteitsgetrouw nieuwsblad. Over 9/11 zijn steevast artikelen gepubliceerd waarin twijfelaars van de officiële lezing clichématig werden geridiculiseerd en op de vingers getikt, zonder inhoudelijke argumentatie of discussie.
MARKETINGCAMPAGNES van Trouw focussen op Diepgang, Flexibiliteit en Integriteit. Het gevolg is dat Dagblad Trouw door velen wordt vertrouwd en geloofd, waarmee deze krant de best denkbare verdediger is van de status quo. Een ideale gatekeeper. Een krant die waarheid predikt door juist NIET te twijfelen, maar te labelen met suggesties van intellectuele diepgang & morele scherpslijperij, om de lezer te sussen met een vals gevoel van werkelijkheid...
DE 28 PAGINA'S EN HUN
BETEKENIS VOOR 9/11
TRUTH
Een lang sluimerend dilemma lijkt voor de Amerikaanse regering onder druk van het congres eindelijk te worden losgewrikt en misschien is dat nog maar het topje van de ijsberg.
Dat dilemma is de prijs die is betaald voor de zeer bedenkelijke relatie met het Saoedische koninkrijk. Een staat die met decennialange Amerikaanse militaire hulp, in ruil voor goedkope Saoedische olie, is verworden tot een decadente schertsvertoning voor honderden miljoenen moslims wereldwijd. Een relatie waarin beide partijen in hun onderlinge afhankelijkheid louter oog hadden voor de corrumperende regels van de macht.
Wellicht is het nu de tijd om ons af te vragen in hoeverre waarheidsvinding rond 9/11, door de op handen zijnde nieuwe informatie, dichterbij zal komen. Binnen de contouren van de schaarste aan informatie die men prijs geeft, houden alle betrokkenen vast aan de officiële uitgangspunten over wat er op 9/11 is gebeurd.
Het belangrijkste uitgangspunt blijft dat fundamentalisten met gekaapte toestellen de torens en het Pentagon zouden zijn binnen gevlogen. Aan deze elementen durft niemand hogerop in de hierarchie van de Amerikaanse macht zijn vingers te branden.
Verschillende senatoren zijn het inmiddels eens dat de aanslagen met hulp van Saoedie-Arabië nooit zonder voorkennis van het Witte Huis hebben kunnen plaatsvinden. De vraag is natuurlijk: voorkennis door wie? Indien dit mensen rond de president zijn geweest of de president zelf, dan zal het zwijgen voortduren totdat een dergelijke conclusie onvermijdelijk wordt. Bijvoorbeeld door informatie van derden, zoals klokkenluiders. Meer waarschijnlijk door machinaties binnen de geopolitieke machtsverhoudingen, aangezien de coporate media klokkenluiders gemakkelijk uit het nieuws weten te houden, terwijl de geopolitieke dynamiek door de hoofdrolspelers zelf wordt bepaald en moeilijker uit het nieuws valt te houden.
Een ander niet te negeren drukmiddel voor de VS om een joker uit de zak te trekken is dat het officiële 9/11 verhaal door alle aangetoonde leugens van de afgelopen jaren voor een steeds groter publiek aan geloofwaardigheid heeft ingeboet. De openbaarmaking van een langdurig geheimgehouden beschuldiging raakt weliswaar de Amerikaanse geloofwaardigheid, omdat daarmee de oorspronkelijke lezing verandert, maar creëert meteen ook een nieuwe vijand die de aandacht weg leidt van de Amerikanen.
Uitgaande van de solide hypothese dat onderdelen binnen de overheid van de VS voorkennis hadden van de aanvallen, mag worden aangenomen dat niemand binnen een dergelijk scenario het risico zou hebben genomen om een aanslag op Twin Towers en Pentagon over te laten aan een groep met stanleymessen bewapende fundamentalisten die niet eens een Cessna konden landen. De onzekerheid over het succes van zo'n uitvoering zou daarvoor te groot zijn geweest.
Zelfs indien de operatie door de, naar later bleek, cokesnuivende, alcohol drinkende en bordeel bezoekende, 'streng gelovige' Islamitische kapers had moeten worden uitgevoerd, dan nog zou de organisatie er omheen te omvangrijk moeten zijn geweest om zonder medeweten van INTEL en overheidsfunctionarissen te kunnen worden uitgevoerd.
Normaliter zou geen enkel verdacht vliegtuig (laat staan vier toestellen) twee uur lang in het luchtruim hebben kunnen verblijven zonder te zijn onderschept met hulp van het miljarden kostende Amerikaanse luchtdefensie systeem. Daarnaast doemen er bij het officiële verhaal vele andere complicaties op, zoals het feit dat moderne wolkenkrabbers op 9/11, drie in totaal, na de impact van twee vliegtuigen nooit volledig en verticaal zouden kunnen instorten zonder gebruikmaking van gecontroleerde demolitie.
In de tien jaren voorafgaand aan 9/11 vonden onderscheppingen door de Amerikaanse luchtmacht met grote regelmaat en binnen twintig minuten plaats (vaak als voorzorg na een communicatiestoring), zonder één mislukte onderschepping.
Veelvuldig is door verdedigers van de officiële lezing uitgesproken dat de chaos in de lucht oorzaak was van het niet kunnen onderscheppen van de toestellen op 9/11. Dit kan echter door feiten worden weersproken. Zowel luchtverkeersleiders als de Secret Service hebben de van hun koers afgeweken toestellen gedurende hun vlucht kunnen volgen. Bewijs van monitoring door de FAA is direct na de aanslagen vernietigd.
Nog verrassender was het feit dat zelfs binnen de no-fly zones boven de betrokken gebieden zelf, waaronder Washington DC, waar Witte Huis en Capitol Hill zijn gelegen, in al die tijd geen surveillerende toestellen zijn verschenen om de dreiging te kunnen opvangen, terwijl op een steenworp afstand Andrews Airforce Base is gelegen, één van de grootste militaire luchthavens van het land.
Wat direct na de aanslag op het Pentagon wel boven deze no-fly zone rondvloog was de E-4B National Airborne Operation Center. Een hypermodern communicatievliegtuig. Een militaire versie van de Boeing 747 van het departement van defensie. Het is nog steeds een raadsel wat het daar deed. Tegen rondvliegende kapers had het niets kunnen uitrichten.
De vraag blijft dan vooral: wat zal de impact zijn van het vrijgeven van de 28 pagina's op de, door voornamelijk wetenschappers, vergaarde kennis over 9/11 tot nu toe?
Die vraag biedt naar mijn idee een gunstig perspectief. Ook al wordt binnen de officiële kringen die het openbaar maken van de 28 pagina's nastreven nog steeds uitgegaan van in grote lijnen het officiële model, toch zal informatie uit de 28 pagina's de betrokkenheid van de Amerikaanse regering eerder waarschijnlijker maken dan uitsluiten.
In de huidige grote puzzel zullen veel nieuwe stukjes op zijn plaats gaan vallen, terwijl de juistheid van het officiële model na het verzwijgen van belangrijke feiten opnieuw aan betrouwbaarheid verliest. Elke andere verklaring dan de bestaande officiële verklaring werd immers tot nu toe gretig afgedaan als absurde theorie.
Een false flag operatie van de orde van grote van 9/11 is per definitie multi-disciplinair en gelaagd. Meerdere van elkaar onafhankelijk functionerende segmenten vormen tezamen een model (de zog. compartimentalization), zodat de opdrachtgevers achteraf bewijs kunnen genereren tegen degene bij wie de aanval in de schoenen wordt geschoven.
-------
De regering Bush gaf door het verzwijgen van de informatie overduidelijk blijk van meer dan alleen politiek opportunisme. Vijftien van de 19 kapers kwamen van Amerika's grote bondgenoot Saoedi-Arabië. De familie Bush onderhield ondermeer via de Carlyle Group, een particulier investeringsbedrijf, nauwe contacten met de Bin Laden familie. Bush, die vóór 9/11 tijdens zijn eerste ambtsjaar meer vakantie hield dan al zijn voorgangers in het Witte Huis, zag zijn rol vanaf de dag van de aanslagen als die van een oorlogspresident. Hij richtte zijn pijlen niet op het land van de zogenoemde daders, maar op Irak en Afghanistan. Landen die allang op een lijst stonden om te worden aangevallen. Het enige dat hiervoor nog nodig was, was een mandaat door het Amerikaanse volk en het congres.
In het licht van wat er vòòr 9/11 bekend is van de Neocon-agenda en wat er ná 9/11 aan 'correcties' in het Midden-Oosten heeft plaatsgevonden, valt goed af te leiden hoezeer 9/11, met alle coverups en officieel verzwegen abnormaliteiten van die dag inbegrepen, voor de regering Bush een godsgeschenk is geweest.
Onvoorzien was echter het neerschieten en daarmee de crash van Vlucht 93 in Shanksville, Pennsylvania. Die crash heeft slechts geleid tot videobeelden die overhaast voor alle televisiestations taboe werden verklaard omdat er geen enkel wrakstuk op te zien was. Het leverde, afgezien van een Hollywood heldenfilm, niets op dat in de buurt komt van de politieke winst uit de aanslagen op Pentagon en Twin Towers.
Wellicht was Vlucht 93 bedoeld voor het in allerijl ontruimde Witte Huis. De regering had dan de noodtoestand kunnen uitroepen waarmee de greep op alle informatie veel efficienter was geweest.
Minister van Defensie Donald Rumsfeld maakte een dag voor de aanslagen een vermist bedrag bekend van 2,3 triljoen dollar. Het Pentagon werd daags later geraakt op een voor het vliegtuig uiterst complexe lokatie waar zich de financiële administratie van het Pentagon bevond. Deze lokatie was dat jaar als eerste en enige plek versterkt voor een 11-jarig bouwplan van 1,3 miljard, waarbij het Pentagon beter zou worden beschermd tegen aanvallen.
In deze sector waren relatief weinig mensen aan het werk. Geen of nauwelijks mensen met een hoge ranking. De meeste slachtoffers waren burgeraccountants, boekhouders en budget analysten. Het was aan het eind van het fiscale jaar. Belangrijke financiële informatie bevond zich in dit beschadigde gedeelte.
Bron: Pittsburgh Post-Gazette (12/20/01) [cashed]
--------- Redenen waarom Obama, ondanks zijn beloften aan familieleden van nabestaanden van 9/11, de 28 pagina's nog niet heeft vrijgegeven, kunnen divers zijn. De VS is gedurende de gehele ambtsperiode van Obama, tot op heden, uiterst actief gebleven in het Midden-Oosten en is de morele grenzen van wat het zich kan permitteren nog steeds aan het oprekken. Alleen al met zijn drone-beleid schendt Obama, winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede (2009) op vele fronten het internationale recht.
Het nog meer verzwakken van de legitimiteit van oorlogshandelingen na 9/11, inclusief het ondersteunen van al Qaeda tegen Libië en Syrië, met als bijkomende schade de creatie van het Frankensteinlegioen (IS), bestaande uit wereldwijd gerecruteerde moslims die ruimhartig worden gefinancieerd door Amerika's grootste Arabische bondgenoten Qatar en Saoedie-Arabië, zal de geloofwaardigheid van Obama's buitenlands beleid geen goed doen.
Een ander probleem voor Obama is wat hij inmiddels zelf op zijn kerfstok heeft verzameld. Als hij documenten over Bush prijsgeeft, wat zal een volgende president wellicht over hem prijsgeven? Hij is mogelijk bang voor precedentwerking. En tenslotte kan niet worden uitgesloten dat de 28 pagina's als een katalysator gaan werken voor de momenteel sterk terugkomende 9/11 Waarheidsbeweging.
--------------------
Veel informatie in bovenstaand commentaar wordt elders op deze website onderbouwd, inclusief uitgebreide bronvermelding.
Stel deze informatie beschikbaar aan vrienden en kennissen.
Verlang van nieuwsmedia en politiek om antwoord te geven op de vele vragen.
Aan de ene kant is het mogelijk dat dit soort van connecties de suggestie wekt van, zoals aangegeven in een CIA memorandum: 'onbetwistbaar bewijs van steun voor deze terroristen [--------],'" stelt een inleidend commentaar in de sectie. "Aan de andere kant is het ook mogelijk dat verder onderzoek van deze beschuldigingen legitieme en onschuldige verklaringen voor de associaties aan het licht brengen. 
